Ziektes
In de Middeleeuwen zijn er veel mensen overleden aan de pest, zeker meer dan dertig miljoen. De pest werd zeer snel verspreid door onder andere ratten. Ratten kregen de ziekte maar gingen er niet dood aan, wel brachten ze de ziekte over op mensen. De pest komt uit het Oosten van Europa, uit China en Indië. Bij ons in het westen van Europa hadden ze niet verwacht dat de ziekte zo snel de macht greep, elke dag bezweken er weer meer slachtoffers en de dokter had er geen middel tegen. Er zijn twee soorten vormen van de pest, de eerste noemen we de builenpest, bij deze vorm krijg je soort gezwellen onder je armen en in je liezen. De andere vorm van de pest noemen we de longpest, dit is de ernstigste vorm van de ziekte. Voor de meeste mensen die longpest hadden was meestal al geen hoop meer. De longen werden aangetast door het bloed, en door de ziekte ging men vrijwel zeker dood.
Hieronder zie je een apotheeketer in een Middeleeuwse apotheek:
De pest was zeker erger dan de oorlog, het was een vreselijke ziekte die tot ruim tweehonderd jaar geleden bijna overal voorkwam. De ziekte werd gemakkelijk overgebracht door vlooien, deze kleine beestjes nestelden zich vaak in de vacht van ratten. Aangezien er in de Middeleeuwen erg veel ratten waren was het voor vlooien niet moeilijk om mensen te besmetten. In sommige steden en dorpen kostte de pest zoveel mensen het leven dat complete dorpen waren uitgestorven door de ziekte. De ziekte had in totaal maar liefst 50 miljoen slachtoffers gemaakt. Veel mensen in de Middeleeuwen dachten dat de zwarte dood, zo werd de pest namelijk ook wel genoemd, een straf van God was. Om aan anderen te laten weten dat er pest heerste in een huis of dat er een ziek persoon lag werd er een groot rood kruis op de voordeur geschilderd. S ‘nachts kwamen er karren langs om de overledenen op te halen en ze in een groot massagraf te begraven.
De dokters uit de Middeleeuwen hadden vaak heel andere methoden voor kwalen die we tegenwoordig heel gemakkelijk kunnen behandelen, bijvoorbeeld hoofdpijn, buikpijn en keelpijn. De dokters in de Middeleeuwen dachten dat je ziek was doordat je te veel bloed had, het bloed werd dus bij de mensen weggenomen door middel van het plaatsen van bloedzuigers op de huid. Soms dachten de dokters dat er te veel kwade stoffen in het bloed van de zieke zat, dat zou gemakkelijk op te lossen zijn door een paar adertjes door te snijden, dit werd ook wel aderlaten genoemd, vrijwel iedere patiënt bezweek hieraan.
Met mensen die krankzinnig (geestelijk verward) waren wisten de dokters uit de Middeleeuwen niet zo snel raad. Meestal werd er bij deze mensen een soort apparaat op het hoofd gezet met 5 boortjes, deze boortjes draaide zeer snel rond waardoor er vijf kleine gaatjes ontstonden in de schedel van de 'zieke'. Deze methode had natuurlijk zeer ernstige gevolgen. De dokters gebruikten deze methode ook bij mensen die last hadden van hoofdpijn.
Hieronder zie je een apotheeketer in een Middeleeuwse apotheek:
De pest was zeker erger dan de oorlog, het was een vreselijke ziekte die tot ruim tweehonderd jaar geleden bijna overal voorkwam. De ziekte werd gemakkelijk overgebracht door vlooien, deze kleine beestjes nestelden zich vaak in de vacht van ratten. Aangezien er in de Middeleeuwen erg veel ratten waren was het voor vlooien niet moeilijk om mensen te besmetten. In sommige steden en dorpen kostte de pest zoveel mensen het leven dat complete dorpen waren uitgestorven door de ziekte. De ziekte had in totaal maar liefst 50 miljoen slachtoffers gemaakt. Veel mensen in de Middeleeuwen dachten dat de zwarte dood, zo werd de pest namelijk ook wel genoemd, een straf van God was. Om aan anderen te laten weten dat er pest heerste in een huis of dat er een ziek persoon lag werd er een groot rood kruis op de voordeur geschilderd. S ‘nachts kwamen er karren langs om de overledenen op te halen en ze in een groot massagraf te begraven.
De dokters uit de Middeleeuwen hadden vaak heel andere methoden voor kwalen die we tegenwoordig heel gemakkelijk kunnen behandelen, bijvoorbeeld hoofdpijn, buikpijn en keelpijn. De dokters in de Middeleeuwen dachten dat je ziek was doordat je te veel bloed had, het bloed werd dus bij de mensen weggenomen door middel van het plaatsen van bloedzuigers op de huid. Soms dachten de dokters dat er te veel kwade stoffen in het bloed van de zieke zat, dat zou gemakkelijk op te lossen zijn door een paar adertjes door te snijden, dit werd ook wel aderlaten genoemd, vrijwel iedere patiënt bezweek hieraan.
Met mensen die krankzinnig (geestelijk verward) waren wisten de dokters uit de Middeleeuwen niet zo snel raad. Meestal werd er bij deze mensen een soort apparaat op het hoofd gezet met 5 boortjes, deze boortjes draaide zeer snel rond waardoor er vijf kleine gaatjes ontstonden in de schedel van de 'zieke'. Deze methode had natuurlijk zeer ernstige gevolgen. De dokters gebruikten deze methode ook bij mensen die last hadden van hoofdpijn.